Hihi

Gotta love her.

Beregoed

Een nieuw (levens)jaar, een nieuwe post. Ga ik het hebben over het feit dat ik 25 geworden ben en dat ik dat oud vind? Neen. Het is niet dat ik -pakweg- 30 word of zo. God, dàt zou pas een angstaanjagend gevoel zijn! Het is ook niet zo dat ik ergens met een manga-achtige tranen in de ogen opwellende blik terugkijk op mijn leven en denk 'tiens, al 25 en ik deed nog niets'. Neen. Gelukkig zijn is gelukkig zijn met de dingen die je hebt. Jaja, denk daar maar eens over na.

Waar ga ik het dan wel over hebben. Wel. Over een mijner cadeautjes, nl. een teddybeer. Maar niet zomaar een teddybeer! Een zelfgemaakte! Nu niet volledig zelfgemaakt, 't is niet zo dat mijn liefje nu niets te doen heeft. Ik was erbij toen het schattig ding (de beer dus) (... die van pluche, dus) gefabriceerd werd. Ik zal het even stapsgewijs voorstellen want daar ben ik goed in.

1) Je kiest uit een heel arsenaal "lege" beren welke beer je wil vullen. Dus eigenlijk kiest ge en pluchen dierenhuid, daar komt het op neer.

2) U gaat uw beer vullen. En hier begint de pret! Een 'verkoopster' stelt voor dat je zélf op de pedaal van de reusachtige pluche-ronddraai-verdeel-machine duwt om het vulsel in de beer te duwen (dat ze hem hiermee quasi anaal verkracht laten we buiten beschouwing) ! Wauw! Spannend! Mocht ik 10 zijn ik zou wild worden, maar, hey, wij zijn beide 23+ (mihi) dus dan denk je toch dat je je klanten nét iets anders aanspreekt, neen? Neen.

3) Want toen was er stap 3. Uit een bak met stoffen hartjes mocht mijn vriendje (die mijns inziens toch ook vrij volwassen voor de dag komt) er eentje kiezen om dat in de beer te stoppen.

4) Neen! Het hartje gaat nog niet in de beer! Eerst moet je het namelijk tussen je handen verwarmen en een kusje geven zodat het beertje wordt gevuld met veel warmte en liefde. Serieus. En! Hij moest een wens naar het hartje sturen. Ja. Een wens.

5) Het beertje werd toegenaaid en dat was dat. Dachten we. Blijkbaar konden we hem ook gaan wassen en drogen. Dat er uit de 'waskraan' geen druppel water uitkomt is toch niets! Wij zijn blijkbaar kinderen die alles geloven! Ja! Laten we de beer wassen! Not.

6) En dan nu het leuke deel: kleertjes kiezen. Van slutty jeans minirokjes tot stoere moto leren vestjes. Glitters, leger, dokter, strikjes, hoedjes, schoentjes, sandaaltjes, ... ALLES hebben ze. Een doorsnee baby zou jaloers worden van het aanbod aan kleren dat daar hangt. Wij gingen -uiteraard- voor de classy approach: onze beer (genaamd: Baby ^^) kreeg een wit hemdje, zwart dasje en zwart met wit krijtstreep giletje aangemeten. Zonder broekje. Ahja.

7) Het maken der geboortecertificaat. Uhu.

8) De beer wordt door de kassierster ('Oooh Baby, mooie naam! Waarom die naam? Zeker de beer 4x per dag knuffelen he!') aan de kassa in zijn kartonnen meeneemhuisje geduwd en meegegeven.

En stiekem ben ik er wel superblij mee, hij heeft al samen met ons, en afgelopen nacht met mij alleen geslapen. 25 worden en volwassen? Oh please, zoals ge ziet begin ik pas aan de knuffelberenperiode. Op 30 ga ik waarschijnlijk voor een custom Polly Pocket. Nah.

Dan nog dit: 28 en 29 januari zal ik te vinden zijn hier. Jeuj!

Oh? Hoor ik daar jaloerse kreetjes?