Volume I: dom.
Maandagmiddag, verveling.
Maandagmiddag, de zon schijnt.
Maandagmiddag, ik wil internetbankieren.
Maandagmiddag, ik werk op mijn nieuwe laptop (jeej!).
Maandagmiddag, een helder moment: ik moet naar de bank om mijn internetsleutel te gaan halen want ik heb een nieuwe laptop! En de zon schijnt! En ik verveel me! Naar de bank bollen op de fiets is logischerwijze het uitgelezen compromis om bovenstaande maandagmiddagweetjes te verenigen.
Dus ik op deze maandagmiddag naar de bank, warm ingeduffeld om die verraderlijk stralende zon geen kans te geven om mij met verkleumde vingers op te zadelen. In de bank aangekomen blijkt dat ik helemaal geen sleutel nodig heb omdat je via dat blauwe plastic bakje op eender welke pc al je bankbenodigheden kan uitvoeren. Technologie: 1 - Mezelf: 0. Ik voel me dom.
Volume II: saai.
Al frutselend aan mijn fietsslot (waarom werken die dingen nooit perfect) word ik aangesproken door twee jolige dames van pakweg 30. Het volgende gesprek ontspon zich in het waterige zonnetje onder de plaatselijke kerktoren.
"Goeiedag meneer, mogen wij u iets vragen?"
"Natuurlijk!" (ik ben vriendelijk)
"Wij zijn van Man Bijt Hond en elke week starten we in de rubriek 'Word Gevolgd' van onder een andere Vlaamse kerktoren en zijn we op zoek naar interessante figuren, waar bent u zoal mee bezig?"
"Eeuh... ik ga zo dadelijk naar huis en dan ga ik inpakken en vertrek ik naar Leuven want ik studeer daar nog" (opkomend autosaaiheidsgevoel komt op)
"Ah, en wat studeert u?"
"Seksuologie"
"Ah interessant, en in welk jaar?"
"...(*)"
"Meevolgen tijdens uw gesprekken is zeker geen optie?"
"Nee ik denk het niet" (lachje)
"Zijn er andere dingen waarmee u zich zoal bezighoudt?"
Stop de gedachtenstroom. Hulp. Ik haat die vraag! Ik hou mij nergens mee bezig, ik heb een vriendje, een sociaal leven, ik ga graag op café, naar de cinema, een tripje maken, ... Maar dat zijn allemaal van die hobbyloze dingen. Neen ik ga niet zwemmen turnen tennissen voetballen schilderen parasailen bergbeklimmen ... Neen ik ben niet aangesloten bij een of andere humanitaire organisatie. Neen ik sta niet wekelijks mijn favoriete curlingploeg aan te moedigen. Niets van dat. Ik hou van mijn gemak en mijn ding doen. Bon terug naar het gesprek nu.
"Euh niet echt nee... ben ik nu saai?" Uiteraard zei ik dit al lachend maar toch!
"Neen neen - lachje - zijn er andere plaatselijke figuren misschien die we kunnen volgen?"
"...(**)"
"Ok, dan zullen we daar eens gaan kijken, bedankt!"
Ik ben saai.
(*) Ik leg uit dat ik in mijn laatste stagejaar zit, patiënten zie met relationele en seksuele problemen, op gasthuisberg en sint-rafael, etc.
(**) Ik verwijs ze door naar de cafés waar op dit uur (half vier) waarschijnlijk menig Booischots dorpsfiguur zijn "laatste pintje" binnenkapt waarna hij het volgende laatste pintje bestelt. Ik heb ze ook de pastoor en de nonnentjes aangeraden.
Dus als je volgende week maandag Booischotse nonnetjes op Man Bijt Hond de show ziet stelen, it was I!
Misschien ben ik, associatief gezien, dan toch niet zo saai. Ha!
Maandagmiddag, verveling.
Maandagmiddag, de zon schijnt.
Maandagmiddag, ik wil internetbankieren.
Maandagmiddag, ik werk op mijn nieuwe laptop (jeej!).
Maandagmiddag, een helder moment: ik moet naar de bank om mijn internetsleutel te gaan halen want ik heb een nieuwe laptop! En de zon schijnt! En ik verveel me! Naar de bank bollen op de fiets is logischerwijze het uitgelezen compromis om bovenstaande maandagmiddagweetjes te verenigen.
Dus ik op deze maandagmiddag naar de bank, warm ingeduffeld om die verraderlijk stralende zon geen kans te geven om mij met verkleumde vingers op te zadelen. In de bank aangekomen blijkt dat ik helemaal geen sleutel nodig heb omdat je via dat blauwe plastic bakje op eender welke pc al je bankbenodigheden kan uitvoeren. Technologie: 1 - Mezelf: 0. Ik voel me dom.
Volume II: saai.
Al frutselend aan mijn fietsslot (waarom werken die dingen nooit perfect) word ik aangesproken door twee jolige dames van pakweg 30. Het volgende gesprek ontspon zich in het waterige zonnetje onder de plaatselijke kerktoren.
"Goeiedag meneer, mogen wij u iets vragen?"
"Natuurlijk!" (ik ben vriendelijk)
"Wij zijn van Man Bijt Hond en elke week starten we in de rubriek 'Word Gevolgd' van onder een andere Vlaamse kerktoren en zijn we op zoek naar interessante figuren, waar bent u zoal mee bezig?"
"Eeuh... ik ga zo dadelijk naar huis en dan ga ik inpakken en vertrek ik naar Leuven want ik studeer daar nog" (opkomend autosaaiheidsgevoel komt op)
"Ah, en wat studeert u?"
"Seksuologie"
"Ah interessant, en in welk jaar?"
"...(*)"
"Meevolgen tijdens uw gesprekken is zeker geen optie?"
"Nee ik denk het niet" (lachje)
"Zijn er andere dingen waarmee u zich zoal bezighoudt?"
Stop de gedachtenstroom. Hulp. Ik haat die vraag! Ik hou mij nergens mee bezig, ik heb een vriendje, een sociaal leven, ik ga graag op café, naar de cinema, een tripje maken, ... Maar dat zijn allemaal van die hobbyloze dingen. Neen ik ga niet zwemmen turnen tennissen voetballen schilderen parasailen bergbeklimmen ... Neen ik ben niet aangesloten bij een of andere humanitaire organisatie. Neen ik sta niet wekelijks mijn favoriete curlingploeg aan te moedigen. Niets van dat. Ik hou van mijn gemak en mijn ding doen. Bon terug naar het gesprek nu.
"Euh niet echt nee... ben ik nu saai?" Uiteraard zei ik dit al lachend maar toch!
"Neen neen - lachje - zijn er andere plaatselijke figuren misschien die we kunnen volgen?"
"...(**)"
"Ok, dan zullen we daar eens gaan kijken, bedankt!"
Ik ben saai.
(*) Ik leg uit dat ik in mijn laatste stagejaar zit, patiënten zie met relationele en seksuele problemen, op gasthuisberg en sint-rafael, etc.
(**) Ik verwijs ze door naar de cafés waar op dit uur (half vier) waarschijnlijk menig Booischots dorpsfiguur zijn "laatste pintje" binnenkapt waarna hij het volgende laatste pintje bestelt. Ik heb ze ook de pastoor en de nonnentjes aangeraden.
Dus als je volgende week maandag Booischotse nonnetjes op Man Bijt Hond de show ziet stelen, it was I!
Misschien ben ik, associatief gezien, dan toch niet zo saai. Ha!
